فلج ناشی از بیماری پارکینسون در جدول Fundamentals Explained
بسیاری از داروهای پارکینسون داروهای دوپامینرژیک هستند. هدف آنها افزایش سطح دوپامین یا تأثیرگذاری بیشتر آن بر روی مغز است.یکی دیگر از داروهایی که برای درمان پارکینسون استفاده می شود، داروهایی است که علائم غیر حرکتی را کنترل می‌کنند.
علاوه بر خوردن بیشتر این غذاهای مفید ، بهتر است از لبنیات و چربی اشباع شده پرهیز کنید.
بیماری اس ام ای (آتروفی عضلانی نخاعی) و درمان های تایید شده آن
احتمالاً به دلیل ترکیبی از حساسیت های فردی و عوامل محیطی است. بیشتر موارد بیماری پارکینسون بدون ارتباط ژنتیکی رخ می دهد. (مطالعه بیشتر: نقش ژنتیک در پارکینسون)
اگر علائم پارکینسون را تجربه می کنید یا اگر مبتلا به این بیماری تشخیص داده شده اید و به دنبال راه های جدیدی برای مدیریت این بیماری هستید ، با پزشک خود مشورت کنید.
۳. کُندشدن حرکات: کارهایی نظیر راه‌رفتن و بلندشدن از رختخواب و حتی صحبت‌کردن دشوارتر و کندتر می‌شوند. پزشکان این وضعیت را برادیکینزیا می‌نامند.
آزمایشات تصویربرداری و آزمایش خون برای تمایز بین این دو بیماری استفاده می شود.
یوگا از حرکات ماهیچه ای هدفمند برای عضله سازی ، افزایش تحرک و بهبود انعطاف پذیری استفاده می کند.
الکترودی نازک که در قسمتی از مغز قرار داده می‌شود که عامل بُروز علائم است (برای بیشتر بیماران در هر طرف مغز یک الکترود کاشته می‌شود)
در حال حاضر هیچ درمانی برای پارکینسون وجود ندارد. پارکینسون یک بیماری مزمن است که با گذشت زمان بدتر می شود.
این داروها باعث می‌شود که عملکرد استیل کولین متوقف شود و در این صورت میزان دوپامین مغز افزایش پیدا می‌کند. در واقع این نوع داروها به عنوان یک بیماری پارکینسون قرص جایگزین دوپامین و جلوگیری از تخریب آنها تجویز خواهند شد.
ما در فن آسا با هدف طراحی و توسعه ابزارهای هوشمند و نوین توانبخشی و با استفاده از تکنولوژی روز دنیا تلاش داریم زندگی بهتر و آسانتری برای بیماران عزیز به ارمغان آوریم.
سطوح پایین دوپامین و نوراپی نفرین (ماده ای که دوپامین را تنظیم می کند) با بیماری پارکینسون مرتبط است.